II. PODSTAWOWE POTRZEBY CZŁOWIEKA

Jeżeli chcemy pracować nad sobą w drodze do spełnionego, dobrego życia, musimy najpierw poznać siebie – nie ma innego wyjścia. Pierwszym etapem jest zrozumienie potrzeb, jakie kierują naszym funkcjonowaniem, potrzeb wynikających z ludzkiej natury. Zapraszam zatem do niełatwej, lecz niezbędnej lektury.

Czy rozdział na temat potrzeb człowieka jest trudny? A mówienie prawdy, czy zawsze jest łatwe? Bez zaangażowania i zrozumienia problemu nigdy nie wyrwiemy się z narzuconym nam kanonów – może zatem warto, zaczerpnąć nieco świeżego powietrza? Może warto wyrwać się z „delikatnych” kajdanek nowoczesnego świata, który zniewala nas bezboleśnie i jakże przy tym skutecznie?

Przedstawiam wersję skróconą, nieco łatwiejszą. Wersja pełna, o ile zajdzie taka potrzeba, znajdzie się w innej zakładce – wówczas podam więcej szczegółów.

PODSTAWOWE POTRZEBY CZŁOWIEKA

WERSJA SKRÓCONA

Przeczytaj ten krótki rozdział, aby się ze mną zgodzić, bądź tez nie. Zapraszam do skomentowania – może to będzie sposób na udoskonalenie moich spostrzeżeń?

Wyodrębniłem 6 potrzeb zhierarchizowanych, gdzie zasadniczo spełnienie jednej potrzeby warunkuje pełne pojawienie się kolejnej oraz 3 potrzeby pozostające poza tym schematem.

Mamy określone potrzeby (ciała i ducha) i zdajemy sobie sprawę z ich istnienia, bądź też przyczyną ich realizacji jest podświadomość – nad tymi nie mamy kontroli. Można je wszystkie przedstawiać jako przyczyny prowadzące do chęci uzyskania nagrody.

Podstawowe Potrzeby Człowieka – hierarchiczne:

1. Podstawowe potrzeby fizjologiczne, jak: oddychanie, trawienie, czy przebywanie w optymalnej temperaturze otoczenia. Ich zaspokojenie warunkuje funkcjonowanie człowieka jako organizmu. Nasza świadomość nie ma na nie decydującego wpływu (nie możemy zatrzymać siłą woli krążenia, czy ruchów jelit, zaś oddychanie tylko na jakiś czas).

2. Potrzeba bezpieczeństwa – jej zapewnienie jest konieczne dla normalnego funkcjonowania naszej psychiki. Brak bezpieczeństwa w mniejszym, bądź większym stopniu paraliżuje nasze działania i prowadzi do psychicznych zakłóceń.

3. Potrzeby somatyczne – fizjologiczne, które w pewnym stopniu mogą być regulowane siłą naszej woli: głód, pragnienie, potrzeby erotyczne (popęd płciowy), potrzeby wydalnicze. Nagrodą jest spełnienie: zaspokojenie łaknienia, pragnienia, doznania erotyczne, wypróżnienie…

4. Potrzeba aktywności własnej – powstaje, gdy wyżej wymienione potrzeby są zaspokojone z stopniu co najmniej podstawowym. Prowadzi do powstanie „dzieła”, którym może być konstrukcja nowej maszyny, napisanie książki, ale także upieczenie ciasta, uprawa roślin w ogrodzie, czy rozwiązanie krzyżówki.

5. Potrzeba pochwały za dzieło – to chęć uzyskania nagrody dodatkowej – pochwały od innego człowieka (najlepiej publicznej). Dowartościowuje to nasze ego. Jet to zupełnie naturalne i powinniśmy do tego dążyć (rzecz jasna w rozsądnych, zależnych od wartości dzieła granicach).

6. Artyzm – dzieło będące konsekwencją stanu umysłu, wykraczające poza ramy rzemiosła. A zatem to przekaz intelektualny, niezależnie od możliwości jego zastosowania w praktyce. Nagroda wewnętrzna to radość (satysfakcja) z powstania artystycznego działa, zewnętrzna to pochwała i ewentualnie gratyfikacja finansowa.

UWAGA! Można zrobić założenie, że każdy człowiek jest artystą, pomimo faktu, że większość naszych dzieł nie zostanie uznana przez krytyków jako wybitne, ale to zupełnie nieistotne dla przedstawionej powyżej definicji.

Potrzeby niebędące bezpośrednio zhierarchizowane to: potrzeba uczuć wzajemnych, potrzeba przynależności do grupy oraz potrzeba poznawcza.

Człowiek (najczęściej) swoje potrzeby realizuje w grupie: w rodzinie, społeczności, społeczeństwie. W ten sposób rodzą się potrzeby społeczne, które są płaszczyzną do naszego funkcjonowania. Ponadto pozwala to na poznanie uczuć (miłość, empatia).

Potrzeba uczuć wzajemnych jest zasadnicza dla poprawnego procesu rozwoju osobowości. U młodego człowieka wychowanego bez uczuć rodzicielskich osiągnięcie osobowości dojrzałej (dobrze przystosowanej do życia) jest niezmiernie trudne. Pojawiają się liczne wypaczenia. W wieku dorosłym doniosłą rolę grają uczucia wzajemne między partnerami. Jest to element dopełniający partnerów, dowartościowujący ich wzajemnie.

W grupie mamy możliwość zaspokojenia potrzeb podstawowych w pełniejszym wymiarze. Możliwość czucia się spełnionym. Ludzie samotni nie mają szansy na poczucie bezpieczeństwa w takim stopniu, jaki daje grupa, nie będą obdarzeni uczuciem, nie mają też szansy na uzyskanie od innych pochwały. Realizacja samotnego bytu jest zatem ograniczona.

Zapraszam do zapoznania się z informacjami dotyczącymi NAGRODY.